Ruhumun soy adıDaldım gittim siyah gecede Bir kadeh sessizlik soframda İçtikçe sustum... Sustukça konuşmayı unuttum... Kadehteki her yudumda Kelimeleri bir bir yuttum Dilekler tuttum... Hepsini bir bir uyuttum... Su ayırmadı ki gülü dikeni Hepsini tek tek büyüttü Ben seçmedim ki bu hayatı... Gülü de dikeniyle kuruttum... Gördüklerim fazla sandım Kör olabildiğimi bilemedim Gördükçe gözlerim korktum... Gözlerimi sımsıkı yumdum... Sonbahar ruhumun soy adı Yaprak dökümü halimin adı Dökülenleri toplarım sandım... Saçtıklarımı kucaklayamadım... |
Kırılacağını hiç düşünmezdik ve de düşeğimizi.
Yaşamın içinde düşmek de var kalmak da.Yaralarımızı yeniden sarmak da.Üç noktaları daha az kullansanız daha güzel olur derim naçizhane.Ben de şiire yeni başladığımda çok kullanırdım :)
Sevgiyle