Gelir Ümidiyle
Gelir Ümidiyle
Şimdi ne yapsam da kandırsam beni, Senin yokluğunda gülemiyorum. Elâ gözlerini, o beyaz teni, Anmaktan kendimi alamıyorum. Aklıma girmişsin gülüm bir kere, Acep uğrar mısın umduğum yere, Engeller çoğaldı, var mı bir çare? Yaralara merhem bulamıyorum. Ne kadar uzakta yaşarsın acep? Bilmem ayrılığa töre mi sebep? Vazgeçmez bu yiğit, sevecek ki hep, Çağrılmadığımdan gelemiyorum. Bilsen zaman benden neler götürdü, Aldı gençliğimi pirlik getirdi. Dermansız muradım beni bitirdi, Döner ümidiyle ölemiyorum. Yusufoğlu hâlâ bilmez sonunu, Olur da bu aşktan yayılır ünü. Belki de seninle o mahşer günü, Kavuşuruz anca, bilemiyorum. Mcio |