SEN
Yıldızların her birine
Senli günlerin adını koydum Yağmur damlasını terin Rüzgârı nefesin saydım Güneş yeni günü ellerinle selamladı Sisli gecelerde ay, yüzün gibi soldu Bulutların kıblesi, durduğun yer oldu Ne vakit umudumu yitirsem Sesinle öten kuşların gölgesine sığındım Gözlerimi göğe diktim Gönül çukurunu gökyüzüne çizdim Ne vakit düşüme girsen Öyle dolardı ki içim Dolardı da taşamazdı Taşmak istemezdi belki de Boğazıma kadar seninle, seninle dolu olayım diye |