Hep sevdim, hayatı Hiç şikâyetim olmadı hayattan. Ta’ ki, uzun ince yolun yarısına kadar. İşte o zaman koptu ipler. Yaşamak zorlaştı. Neşe sevinç kaldı, ne neşe bende.
Fırtına gibiydim. Estim’ mi, deli eserdim. Ne dal ne budak ne yaprak bırakmazdım. Döker geçerdim. Yerimde duramazdım. Yerine göre yel yerine göre yağmur sel olurdum. Irmak olur akardım.
Şahlanırdım küheylan gibi. Dağ tepe demezdim aşardım Birden dindim. Dalı yaprağı kalmamış ağaç gibi oldum. Silkelendim. Kırağı yağmış gibi yaz baharın tam ortasında. İşte ben buydum
Ben benim deme sakın kendine Yarınlardır belirsiz olan Bakarsın bir fırtına eser, kırar kanadını kolunu, Daha onmazsın. Hele hiç alma, mazlumun ahını Düşersin. Yaşanacak yaz baharın kalmaz yarın.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ben benim deme şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ben benim deme şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
SEVGİ YAZAN KALEMİYİN RİTMİ ŞİİRLERİN DANSIDIR...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..