(195)İBRET ALMAYIZ !..
Kundakta başlayan hayat çilesi
Anayı,yavruyu sarıp,sarmalar Sevinç üzüntünün kulu, kölesi Ümit çiçekleri beşikte açar!.. Ağıtta masumluk,gözyaşında kan Kusursuz hizmetler etmez teselli Payına düşeni tutar zamandan Sarılır mekana o da besbelli Hastalık hayatın yıkım ekibi Çaresiz insanın son sözü:”kader!” Huzur ve mutluluk kış gün’ü gibi Dünya böyle gelmiş böylece gider Rahim kapısından çıkan yolcular Kaza,bela.dertle kabre ulaşır Dehlizde yerleri ya nûr ya da nâr Her beden ruh denen emanet taşır !.. Ömür dizisini seyret birkaç kez! Atamız ağaçsa biz bir elmayız... Kimse son seferden asla dönemez; Her şey alırız da ibret almayız !... |
Atamız ağaçsa biz bir elmayız...
Kimse son seferden asla dönemez;
Her şey alırız da ibret almayız !... her yasanılan sey aslında bir ibrettir gormeyi ve anlamayı bilirsen ve hicbirsey sebepsiz gelmez insana geldiği yeri gorebilirsen...... SİMAY ERKAN_MELİKE DİLAN YILDIRIM 11 TM/A