bir ben bilirim
birde gecenin
karanlığa vuran ışıkları
nasıl mavi mavi baktığını
cümlelerinde gizlenir
her ne ise o giz
acıyı hüznü
hemde o tatlı telaşı
birşeyden uzak
birşeye yakın
ama
denize atılmış taş gibi
helezonlar çizerek
ulaşır sonsuza
gülerek aylara yıldızlara
bilirim ki sen gidersin
geriye kalanım
düşer peşine
kudurur sular
nefesimin sıcaklığında
soğuk camlara üfledikçe
buğusuna yazarım
adını ki
ısıtırım dudaklarımda
üşümesin diye camlarda
bir ayrılık hikayesi
gözlerimde
bir acının tutsaklığıdır
yüreğimde
ne zaman anarsam
dudaklarıma değecek zehri
gözlerin esrarlı bir perde
o perdenin arkasındayım bende
sen bana bilinmez
ben sana aşikar
kimki meşhursa
acizliğin vesikasında
senden başka her söz
boşa alınmış bir boşluk
yazılmış sözssüz sözlük
adını ki
ısıtırım dudaklarımda
üşümesin diye camlarda
a.y