HATA
Ayrılık vakti hep gelir
Canı cananı yakar Son defa sarıl nolur Kanın kanıma çeker. Biraz baktım güneşe Gözlerim uyuştu Sonra döndüm sana Kalbim birden durdu. Benim olsan da gideceksin Kaderde ne varsa yaşayacaksın Kimi sevsende kavuşamayacaksın Dünya savaşı çıksa da ölmeyeceksin. Bıraktığın her hatıra Yaptığın bir hata Temennisi hayata Kalır gider mazide. |
Yüreğimizden geçenler de öyle... Bumerang gibi dönüyor bize... ya da en sevdikklerimize...
Ah almanın böyle büyük bir riski var... Evlat veya torun ödüyor bu bedelleri.. Günahsız yere... Ama ilahi adalet de bu galiba...
Şiirinizin genel teması bu 'büyük döngü'ye gönderme yapıyor gibi geldi bana...
Kutlarım Muzaffer Bey... Saygılarımla...