Gecenin mehtabında
Ay doğar zifiri karanlığa.
Güneş can verir bozkıra bağa. Bak yaz geldi tüm cihana. Bozkırlar yeşile boyandı boydan boya. Dans ediyor çiçekler ılık rüzgarla. Gece ay ışığı sahilde dönüşür mehtaba. Denizin dalgası sakinleşip eşlik eder ona. Ne hoştur o mehtapla varmak sabaha. Huzuru sadet dolar ruhuna. Belkide cevap olur cevapsız sorularına. Bazen ihtiyaç vardır yalnızlığa. Karar verdirir kararsız kararlarına. Bu hayatın keşme keşinde. Huzuru bulurum yaz mevsiminde. Bunaldım gürültülü şehirin sesinde. Sıkılan ruhum dinlenir yeşilin kuşun sesinde. |
Yalnız kalmanın iyi yanları da var, insanın kendini dinlemesi, kendisiyle baş başa kalması ve daha sakin kararlar alması gibi. Bazen başkalarının değil kendi ruhunun müziğini dinlemek istiyor insan.
Güzel şiirdi, kutlarım. Emeklerinize sağlık Önder bey
Selam ve saygılarımla