İÇİMDEKİ ÇOCUK

Bizler masum yalanlarla
Cahil davranış biçimleri
Hurafe ve masallarla büyüdük
Mesela beni Ankara deresinden tutmuşlar
Babam öyle söylerdi
İnanırdım!
Onlar büyüktü ve doğru söylerlerdi
Bazı arkadaşlarımızı da leylekler getirmişti
Şimdi çocuklara söyleyin de
Size her şeyi gülümseyerek anlatsınlar!

Ürküş ninemiz masal anlatır
Sanki biz yaşıyor gibi dinlerdik
Anneannem yunan işgalinde
Ermenilerin yaptığı zulümleri
Gözyaşları içinde o günkü tazeliğiyle anlatırdı
En doğrusu onun anlattıkları idi
Çünkü anlatırken o anları yaşıyordu yeniden

Pazartesi günleri Pazar kurulurdu
Orhangazi ilçemizde
Hastaydım ve doktor cemil bey iğne yapmıştı da
Gözlerimi açmıştım
Pazardan geçerken
Turfanda kirazları görünce
Baba ne güzel kiraz demiştim
Rahmetli, oğlum onları mumdan yapmışlar
Diye cevap vermişti de inanmıştım
Babalar yalan söylemezdi ki!
Daha sonra yediğim hiçbir kirazın tadı
O kirazlara hiç benzemedi

İstanbul da mısır çarşısından geçerken
Bir tank görmüştüm, yürüyor ve ateş ediyordu
Gözüm arkada kalmıştı sürüklenirken kolumdan
Babamın güçlü ellerinde
Benim oyuncaklarım olmadı hiç
Babamın arabaları vardı ya olsun
Biz telden arabalar yapardık kendimize
Benim hiç bisikletim olmadı
Ne kadar da özenirdim halbuki
Başka çocuklarınkine bakarken
Hep sen büyü öyle alacağız denirdi
Ama hiç büyümedim onlar için
Büyüyünce kendi aldığım bisikletler
Sahip olduğum arabalar
Hiç onlar kadar sevindirmedi!

Büyüklerimiz kendilerinin yapamadıklarını
Bizim yapmamızı istediler
Her şeyin en doğrusunu onlar bilirler
Bizim için onlar seçerlerdi
Ve onlar seçtiler
Okulumuzu
İşimizi
Eşimizi
Sesimiz çıkmaya korkardı
Ama eşimi bana seçtikleri için
Kendilerine dua ve teşekkür ediyorum

Bir şey yapacağımız zaman
Fikirlerini almak için konuyu açtığımızda
Ne kadar olumsuzluk varsa sayar döker
Sonunda bunu yapamayacağımızı söylerlerdi
Bu bizim hırsımızı örseler
Mutlaka başarmak zorunda olduğumuzu bilirdik

Büyüklerin yanında çocuk sevmek
Büyük ayıptı!
Çocuk yüzsüz olurmuş sonra
Eşinizin dizine şöyle bir uzanıp yattınız mı?
Ailece gittiğiniz bir piknikte
Zinhar olur mu öyle şey!
Kıyamet kopardı alimallah
O yüzden çocuklarımız hiç büyümedi
Bizim için yüreklerimizde
Gizli sevgiler büyüdü!

Hep içimizde kaldı özlemlerimiz
Hala büyümedi
Büyütemedik içimizdeki o çocuğu
Unutamadık çocukluğumuzu
Belki de sevgiye aç
İlgiye hasret büyüdüğümüzden
Her şeyi ve insanları çok seviyoruz
Çok seviyoruz çocuklarımızı
Ve şimdi doya doya seviyoruz çekinmeden kimseden
Bizi hayata bağlayan
Dünyanın en tatlı şeyi olan, torunlarımızı!

29-05-2014
Şair, Burhan AKSU