Doyduğum değil ama Doğduğum yerdir Serban’ım

Atamın izleri durur taşında
Tarih kokar senin tozun Serbanım
Baharında hoştur kara kışında
Dillere desttandır yazın Serbanım

Gurbetçiler akın akın dökülür
Gelemeyenlerin boynu bükülür
Hasretinden azı dişi sökülür
Dillere destandır közün Serban’ım

Gurbette kalanın canı yanmaz mı
Er yada geç geri sana dönmez mi
Altı lüleli den içen kanmaz mı
Dillere destandır hazın Serban’ım

Koyun kuzu otlar yesil dağlarda
Kızlar haşhaş kırar mercan bağlarda
Ölülerde bizim kalan sağlarda
Dillere destandır nazın Serban’ım

Ayağında şalvar suya giderler
Tek kurplu tekneyle lokul ederler
Yiğide yâr olur başlar kederler
Dillere destandır kızın Serban’ım

SAMYELI hasrettir söyler dilleri
Kalem tutar destan yazar elleri
Günde kırk kez titrer yürek telleri
Dillere destandır sızın Serban’ım



Safiye Samyeli