Yelkovandan Yel Çalıp, Yıllara Kışlıyorum
-Şiir dünyasının AKSAKAL’ı Sn. Enver ÖZÇAĞLAYAN Üstadıma-
Sustuğumu sananlar, sükûttan uyansınlar El almayınca elden, ellere taşıyorum Nârda nur görmeyenler, hâlinden utansınlar Baharda kar arayan, rollere şaşıyorum Gözlerimin sızısı, saplansa da derine Gün görmemiş sözlerle, karalamak yerine Karanlığı yâr bilip, kanarak değerine Sessizliğin sesiyle, hâllere gevşiyorum El olmayınca ele, şükürle avunarak Dertlerin gölgesinde, sabırla devinerek Umutların tahtında, gururla övünerek Yelkovandan yel çalıp, yıllara kışlıyorum Kaldırım ışıkları, paylaşırken anımı Gizleyemem dalınca, akla ziyan yanımı Yüreğimin sesiyle, ağartırken tanımı Kördüğüm rüyaları, yollara döşüyorum Aşkla söz arasında, kapatmadan arayı Kabuğunu soyarken, kanatmadan yarayı Anka’yı kanka sayıp oynatmadan kafayı Sabaha yürüyeli, küllere ışıyorum Evrensel değerlerle, yazarak komutumu Kıssadan hisse diye sevda anekdotumu Vuslatın rotasında, aşka dair notumu Delibal düşlerimle, dillere düşüyorum Celil ÇINKIR - DELİBAL |
tebrikler