KANKIRMIZI YEDİVERENLER
Gözlerim kapalı gecelerde seni düşünmenin tadı
Tek başına yatarken bile yalnız kalmamak Sonra öyle içten öyle derin olur ki vuslat anı Çatlar yüregim ateşinde türküler mırıldanarak gecenin 25.saatinde açar kankırmızı yediverenler Elleri kelepceli kar beyaz örtüde kıskıvrak Ve kendiliginden çözülür ar kızı düğmeler Aglar tenim azgın dudaklarında çırıl çıplak Güneş yükselmeden ezan seslerine karışır çığlıklar Gözlerde masum hüzünle perdeleri aralayarak Ardından zafer sevinciyle tanışır ıslıklar Gülücükler dökülür titreyen dallar gibi yaprak yaprak |