Sokaklar gözyaşı, burkulur içim.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
Sancılar sarmalar, boynumda sicim.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Yaşarlar timsahlar, kilitli köşkler.
İnsana kapalı, tükenmiş meşkler.
Poşetli kalpler, jelatinli aşklar.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Köpekler içeride, kediler kaçak.
Develer dışarda, yetmiyor saçak.
Ne yapsak faydasız, her elde bıçak.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Yaldızlı dünyanın, her yeri bozuk.
Yediğin kazıksa, yemediğin azık.
Anasına söverse, arsız bir çocuk.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Maymunlar oturur, insan yerinde.
İnsanlık kör gözlü, yara derinde.
Gam çiçekleri mi kaldı elinde.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Arsızlar tıkınır komşuları aç.
Saymayı unutmuş, koyunları kaç.
Kaç kerecik farz ki hep sayıklar hac.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Doğruluktan şaşmazsan şaşırtırlar.
Kafdağı’ndan öteye aşırtırlar.
Vurup taşı sırtına taşıtırlar.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
Çalarlar acımadan, alın terini.
Zamansız yolarlar, gonca gülünü.
Ortada koyarlar, kefensiz ölünü.
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.
*
ODABAŞI bir gün, dönerse devran.
Biter kara günler, yırtılır ferman.
Karakışta sürülür mü hiç harman?
Gel de ağlayalım, derdimiz aynı.

şuayipodabasi...
26.01.2011/KEPEZ/ÇANAKKALE