AH AŞK!
AH AŞK!
Gönlüm baharları yaşasa da Her türlü hüznü gördü bu gözler Bütün acı sözleri tattı dilim Zamanı yolcu ettim her akşam Güneşle beraber Gece yokluğunda üşüdüm Martıları besledim saçlarıma konan Yoklukları üzdü denizleri Hüzünle vurdu dalgalar sahile Sildiler kumlardaki yalnızlığın izlerini Mevsimleri saydım parmaklarımla Günleri kazıdım duvarlara tırnaklarımla Her doğduğunda Hayatımın sabahına Yüzüme güneşi sürdüm Duaya açılan avuçlarımla Gönlümü aydınlattı Gözlerim kaldı hayallerimdeki Doyumsuz güzelliklerde Gökkuşağı ektim toprağa Dünya coştu renklerle Kendimi sevindirdim yine Sen gelince aklıma Coşuverdi işte Müebbet sevgilere mahkum yüreğim Ve aydınlanıverdi dünya Fidesi cennetten getirilmiş Kökleri toprakta bedenlenmiş Dalları gök kuşağı gibi yeryüzüne doğru sarkmış Tenimin hücre hücre Her yanını sarmış Sevgi ağacının meyvesi aşk Ah aşk! Böyle oluyor işte Sen gelince aklıma Anılarım canlanıveriyor düşte 25-01-2012 Şair, Burhan AKSU |