Bir Uzun Çarşı’sı vardı,
Tüm âşıkları sarardı.
Bir Yeni Sinema vardı
Herkes, mutlaka uğrardı.

Kalbi idi Savrun Çayı,
Sıcak olurdu her ayı,
Kardeşti hep emmi dayı,
Herkes, sevgiyle yaşardı.

Girişteydi Köprübaşı,
Dispanserde vardı aşı,
Dükkanlar karşı karşı
Herkes, mutlu çalışırdı.

Sülemiş, yüksek bakardı,
Yanından sular akardı,
Hep serin serin yakardı
Herkes, buna alışırdı.

Merkezinde Çamlıkahve
Ortada masa, tabure,
İçilirdi çay ve kahve
Herkes öyle dertleşirdi.

Küçük küçük çayhaneler,
Sohbet ederdi gelenler,
Memnun kalırdı gidenler,
Herkes hep selamlaşırdı.

Köşelerde sucukçular,
İç içeydi lokantalar,
Unutulmaz şalgamcılar,
Herkes birden doluşurdu.

Küçücüktü Üçgen Parkı
Kabasakal anasıydı.
Bunlar halkın anısıydı,
Herkes, bıkmaz dolaşırdı.

Melek, Murat, Hakan, Yıldız,
Eminim unutmadınız,
Duyunca hatırladınız,
Herkes canla koşuşurdu.

Başlamıştı Nato Yolu
Vatandaşa umut oldu.
Yıllarca hep öyle kaldı.
Herkes bakıp kızışırdı.

Renkli simaları vardı,
İlhan, Yavuz, Davutlardı,
Hep kaygısız yaşarlardı
Herkes buna imreşirdi.

Bana Kadirli’yi anlat
Geçen maziyi hatırlat,
Tüm kötü günlere inat,
Herkes, iyi anlaşırdı.

İçimde bir ukde kaldı.
Beni dertten derde saldı,
Geçmişimi benden çaldı,
Herkes, dostça bakışırdı.

Kadirli’m, şimdi nerdesin?
Deniz aşırı yerdesin,
Yozcu’dan uzak beldesin,
Herkes, aşkla kaynaşırdı.

Hakan Yozcu
13.06.2018
Gazimağusa