Yüreğimi, yüreğine yaslayıp süslüyorum suskun geceyi yıldızlarla,
Düşlüyorum ,seni vuslatsız gecelerde,

Galiba hayat iki çeşit.Birisi bizim yaşattığımız hayat ve diğeri bizi yaşatan hayat.Yaşadığımız hayatın gerçekliğinde bizi yaşatan hayt ise düşlerimiz olsa gerek , Düşlerimizde kurduğumuz hayallerimiz belki de ulaşılmaz olarak gelir hep bize. ... İnsanın umutları, hayalleri değil midir? hep bizi ayakta tutan ve umutla yarınlara bakmamızı sağlayan düşlerimiz değilmidir ?

Rüyamda gördüm seni dün gece, sokak lambalarının aydınlattığı odamda başımı omzuma yaslamış ağlıyordun.Her ikimizde gecenin sessizliğinde sanki bir birimize söyleyecek şeyleri bitirmişcesine susuyorduk öylece.Hıçkırıkların kalp atışlarıma karışıyordu,her hıçkırığında kalbim daha çok atıyordu. Dokunmak istiyordum sana dokunamıyordum. Öyle güzeldin ki omzumda. biliyormusun rüyadan uyanmaktan çok korkuyordum, hiç bitmesin istiyordum.Uyanırsam eğer seni bulamamaktan çok korkuyordum.kaç dakika, kaç saat geçti öylece hıçkırıkların hiç dinmedi........

Şimdi sen uzaklardasın, çok uzaklarda bir şehirde yüreğin bende benim yüreğimse sende. Aynı düşü görmektesin, Sakın kımıldama uyanma düşlerinden , uyanırsan eğer yooksa ben yok olurummmm....

Çok güzel bir düş şiiriydi..Düşleriniz bitmesin, kaleminiz susmasın......

Sevgi ve dostlukla....