SİVRİSİNEK
SİVRİSİNEK
Bu gece uykuya hasret bıraktın, Düşman mısın bana ey sivrisinek? Gözümü yumdukça canımı yaktın, İnadın ne menem şey sivrisinek. Yabancı olsam da tangoya caza, Müzik ruha gıda dediler bize, Kulağım aşina çaldığın saza, Ya kemandır ya da ney sivrisinek. Sürünürsün sonra ahımı alma, Sebze meyve tüket damara dalma, Aha bu şeftali, aha bu elma, Kabuklu yemezsen soy sivrisinek. Rahat bırak çocukları hanımı, Onlar için veririm bu canımı, Emdin iliğimi emdin kanımı, Ye burnundan gelsin, doy sivrisinek. Ben kaşındım, sen arsızca sırıttın, Yüreğimde yağ kalmadı erittin, Kan kalmadı kuruttun be kuruttun, Yetmez mi aldığın pay sivrisinek. Silsem de lügat tan nefreti kini, Yeter haddini bil delirtme beni, Doğduğuna pişman ederim seni, Sözüme kulak ver duy sivrisinek Lambayı söndürsem kondun yüzüme, Yuvaları dar geliyor gözüme, El tetikte gel kulak ver sözüme, Gittiğin yol yanlış cay sivrisinek. Ermeni sen gibi fırsat kollamaz, Pes deyince düşman bile ellemez, Elimin tersini sallar sallamaz, Devrildi masamdan çay sivrisinek. Sabrettim, sabrettim sonunda taştı, Terliği fırlattım avize düştü, Komşu deprem sandı sokağa koştu, Vay başıma gelen; vay sivrisinek. Isırırsan hemşire var hekim var, Yol bilirim akıl denen yüküm var, Anlasana avukat var hâkim var, Mahpusta çürürsün, hey sivrisinek. Yaradan zehirde em aratmazdı, Neslini kurutur hiç üretmezdi, Lüzumlu olmasan HAK Yaratmazdı, Senle başım dertte oyyyy sivrisinek İsmail GÜL |