Gözü çapak çapak ağlamaklıydı
Zamana isyan eder gibi çatlamış
Alnında boncuk boncuk ter kırışmış
Toprağa dikti gözlerini
Bakamadı gözlerime saklıyordu hislerini
Belliydi çok acılar yaşamış
Derin bir iç çekti öksürüğe katıldı
Konuşmak istiyor ama konuşamıyordu
Ellerini ovuşturdu terini sildi
Kolunu kaldırdı toprağı gösterdi
Bak evlat iyi bak ne görüyorsun dedi
Eğilip topraktan bir avuç altı
O kadar doluydu ki tırnakları kırıldı etleri kanadı
O toprağı öyle bir kokladı ki
Sanki aşkını sevdasını o kokuda aradı
Bana anlat hadi ne istiyorsun evlat dedi
Çekindim sormaya korktum kırılır diye
Tüm cesaretimle o soruyu sordum
Amca sen hiç sevdin mi dedim
Başını kaldırdı gözlerime derin derin baktı
Sandım ki bana celallenip kızacaktı
Bir kaç saniye bakışı saatler gibi geldi bana
Sigara istedi benden çıkarıp koydum masasına
Şöyle dertli derin bir nefes çekip dayandı bastonuna
Gizem dolu ömrüne kelime bulamadı galiba
Sevdim ama diyebildi hıçkıra hıçkıra
Ne oldu neden böylesin diyecektim
Sus der gibisine sert sert baktı bana
Kimi aşkıyla dedi
Kimi yalnızlığı ile
Kimi suskunluğu ile
Kimi yokluğu ile
Kimi yanıbaşında
Kimi çok uzaklardan
Kimi diliyle
Kimi eliyle
Kimi ise beyninde sever ve ölür sessiz sedasızca
Ben seksen yıldır yastayım evlat dedi
Yarım asır sevdim otuz yıldır yalnızım
Ve hane saydım sokakları hep onu aradım
Mideme ağrılar girdi beynim zonklamaya başladı
Düşünmeye başladım kara sevdalı amca gibi
Acabalar sardı nedenler dizildi aklıma
Bu nasıl bir aşktı neden sevdasına açılamadı
Derken gözleri ıslak ıslak tekrar baktı bana
Diyemedim evlat diyemedim dedi
Çaresizdim mahcuptum yapayalnızdım
Yetim dim öksüz büyüdüm yapamadım utandım
Ama hayatımda en doğru olanı yaptım dedi
Nedir amca ne yaptın dedim
Bir sigara daha yakıp derin derin çekti ciğerlerine
İnsan hiç sevdiğini öldürür mü dedi

Mustafa SARIVADİ
04.06.2018