Gül!
Gülüşüne adıyorum bu şiiri
Yüzünde sokak çocukları mızıka çalar sen gülünce Yanakların da üşüyen sahipsiz çocukların barındığı çukurlar beliriverir Kirpiklerin de boyacı çocuklar Gözbebeklerinin ta içinde uykusunda kabus gören o çocuk var. Sen her güldüğün de yüzüm gözüm bayram çocukları benimse Gülüşüne tokuşturuyorum son kadehimi Artık hiç gülmüyosun diye içtim bu kadar Sen gülmüyosun yetim çocuklar Çocuklar perişan Ben cok mutsuzum anlican Herşey aşkıma fena dokunmakta Bu şarkılar hep sana mı yazılmıştı Gülmüyosun diye mi anlamlı yoksa bu kadar Radyo da reklamlar var şimdi Sıradaki şarkılar hep gülüşüne gelsin bu aralar |
Gülmek ömrün ilacı. Ömrü uzatandır.
Güzel ve anlamlı bir şiir olmuş.
Tebrik ediyor yürekten kutluyorum sizi.
Yüreğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar sevgiler.