O gün bugün olsun dedi!
o gün bugün olsun dedi!
yok olmuş sığındığımız gece. utangaçlığın dem çektiği, ebruli gülüşlerini bıraktığın gece. hani bakarken yüzünü çevirdiğin, yanıbaşında bile hayaline daldığın. sarmış dört bir yanımı, saçlarına dağıtırken yıldızları, ellerime bulaşan hüzün kokusu. o anlatılara sığmayan aşk, o çivilenmiş duygu, o sevgi... sonra ekledi: boğazımda düğümlendiğin gün. kaç kez düşledim, kendime kaç söz verdim. içimde cebelleşirken hasretin, kaç kez kapandı avuçlarım, bir bilsen.. bir özlem bu kadar mı ağır olur? bu denli mi iz bırakır? geçip giderken vuslat. en içsel ağlamalarımı verdim, bir bakışına. bir çocuk gibi, konuştukça özlüyorum, özledikçe tersine dönüyor bu duygu. madem varsın, madem bir nefes kadar yakınsın. burada da olabilirsin. gelsen ve burada olsan. sanki ne olur? hadî gel gel !!! 03 Mayıs 2018 |
Gönül dostu; şiiriniz anlamıyla anlatımıyla güzelce yerini bulmuş...
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…