Ben sana İstanbul’um..
Akdeniz’im Marmara’yım
Karadeniz’im Ege’yim sevgili

Günün maviye dödüğü anda şehrin rengi
Emirgan ’dan Bebek’ten Arşiyan’dan
Heybetli bakışlarımla gözlerini seyrediyorum
Ben sana hasret ben sana mecbur
Ben sana
Ben sana istanbul’um sevgili

Sevdiğim
Kızkulesi gibidir benim sana olan sevdam
Eşsiz ve yürekten
Sonsuz ve simetrik
Ay’lar Yıllar geçsede aradan
Sarsılmaz bendenim eğilmez başım
Ben sana tutkun ben sana meftûn
Ben sana istanbulum sevgili

Âsildir yüreğim
Tıpkı Akdeniz gibi yanar tutuşur sende tenim
Ansızın Delice bir rüzgâr eser kokunu getirir ta uzaklardan
Ege gibi savurlur bendenim hasretim depreşir

Birden bire gözlerin gelir aklıma
Marmara gibi eser gürlerim
Sonra bir özlem kaplar dört bir y_anımı
Kıyıya vurur dalgalarım
Hırçındır yüreğim tıpkı Karadeniz gibiyim...

Dedim ya sevdiğim
Ben sana İstanbul’um
Akdeniz’im Marmara’yım
Karadeniz’im Ege’yim

Ve..
Gün geceye devilirken mehtaplı gecelerde
Denize vururdu ayın şâvkı
Yıldızlar şiirden taç yapardı Gökyüzüne
Adını yazdım ben gögün kalbine
Sen benim en parlak en uzak yıldızımsın karanlık gecelerimde

Sarı sonbaharları sevmezdim ben sevdiğim
Sensin yedi iklim dört mevsim
Beni aydınlatan gün_eşim
Şimdi
Her hüçrende dolaşırken ben damarlarında
Okyanus’un mavi’ye aşkını ilan ediyor tüm medeniyetlere kuşlar

Dedim ya sevdiğim
Ben sana İstanbul’um
Akdeniz’im Marmara’yım
Karadeniz’im Ege’yim

Bahattin Delice