BİR ZAMANLAR RAMAZANİşte yine ramazan içime hüzün çöktü Saymadım bu kaçıncı yalnız oruç tutuşum İftarda ve sahurda bu gözler çok yaş döktü Yalnız yerken aşımı derdime dert katışım Bir zamanlar evimiz dolar dolar taşardı Ne sofralar açardık gelirdi hep duyanlar Yalnız iftar yapmazdık bunu duyan şaşardı Ebu’d-Diyfan örnekti artık çok az uyanlar Şart değil çeşit çeşit hiç kaçmadan israfa Yemeğini paylaşmak sünnettir berekettir Desinler diye değil göstermelik etrafa Allah rızası için yapmak da nezakettir Ruhumuzu sarmalı bu ayın fazileti Yasaklardan kaçmalı küsler artık barışsın Çok sadaka vermeli vücudun kefareti Orucun amacı da fakir zengin karışsın Ne kadar önemlidir hakkıyla vermek zekat Aç kalmazdı ülkede herkes mutlu olurdu Bunu düşünen kişi kazanır sevap kat kat Eşitlenir gelirler hak yerini bulurdu Bu belki son orucum belki de son ramazan Gecen sene olup da ahrete göçenler var Her gecen gün geçmişi özletir oldu zaman Nilüfer gözü yaşlı özler geçmişi arar NİLÜFER SARP 18 HAZİRAN 2015 |