Lahana turşu perhiz
Tıkadım kulaklarımı
hayatın gürültüsüne İçime yansıyan feryat düştü kalbin hissesine. Bir türlü ele geçmeyen zaman elinden tutup seni sürükler Buna dayanamayan vicdan kıydı kendisine. Duyduklarım; duyamadıklarımın yanında hiç! Karşımda bir çift göz yaşı Dedim kimin, nesine? Akıl erdiğince, göz gördüğünce bilmeyen başlar sa lince gitmiyeyim pisi pisine. İmdat diye seslenin meçhule sesler karışır birden kabaran kargaşada yanıt gelmez sesine. Nedir bunca yük insana? Zevk ayrı, dert ayrı dert çektiğinden kurtulmak isterken ölüm binmiş ensesine. anlayışına terkettim sessizlik katillerini ben, beni susturmaya çalıştım ama gürültüye de alıştım. Lahana turşu, perhiz gibisine. |
GÜZEL BİR ŞİİİR...