Zevke kansada
Çok vebal var bende Unutamadım
Unutan kurtulmaz öyle sansada Bir bahane bulup yanıltamadım Ruhum ateşlere düşüp yansada. Suçu kabahati ellerde gördüm Onların başına çok çorap ördüm En büyük ezayı dilimle verdim Şimdi itiraflar edip ansada. Her birinden özür dilesem olmaz Özür kırık kalbe bir ilaç almaz Anladım bu dünya kimseye kalmaz Nefsim sefalarda zevke kansada. Ey bunca yılların sahibi kişi Dünyaya aldanmak şaşırtır işi Vebalde ayrım yok erkeği, dişi Her ne kadar adı, ayrı konsada. Uzun sandım ömrü kısaldı birden Nasip kesilmekte gökten ve yerden Elbet sorulacak her bir hünerden Durmuşoğlu ölmek burda sonsa da. |
Ölüm bu dünyanın sonu olsa da diğer dünyanın başlangıcı
Elbet mizanda tartılacak her yaptığımız alnımızın akıyla çıkanlardan olmak dileğiyle
Ama bir gerçek var ki nefsimiz birçoğumuzun başına çorap örüyor ne kadar engel olmaya çalışsakta
Şiirleriniz çok derin her okuduğumda sizi daha önce nasıl fark etmedim diye hayıflanıyorum
Güzel kaleminize kelamınıza sağlık ustam.