Eskiden Masum Bir Çocuktun...Severdin yalnızlıkları Küçük bir çocuğun sevdiği kadar oyuncaklarını Hayallerin vardı senin de Ağladın hep sessizce Çünkü oyuncakları kırılmış küçük bir çocuktun Yalnızdın hep derinlerinde Sığdıramıyordun içine Taşıyordu gün geçtikçe yalnızlıkları ruhunun Ama acılarınla sen çok mutluydun... Benliğin ev sahibiydi mazoşist ruhunun Bundandı belki de şair ruhun İlham kaynağın acılarına olan vardı bir vefa borcun Yalnızdın sen biryerlerde Ama yalnızlıklarınla sen çok mutluydun Vardı ki;öyle bir ruhun Sen de bir zamanlar saf temiz bir çocuktun Ufacık günahsız bir masumdun... Sonra büyüdün ve kirlendi ruhun Sen acılarınla benimle olduğundan çok daha mutluydun Sen çok eskiden masum bir çocuktun Ama çok oldu kirleneli ruhun....... |
Sen çok eskiden masum bir çocuktun
Ama çok oldu kirleneli ruhun.......
Ruhumuzu kirletmek gibi temizlemek de kolaydır şair.
Her birimizde bir leke vardır ve kalıcı değildir benekler.
Önemli olan büyük insan olmak değil,insan olmaktır.
Bunu da hepimiz de istesek başarırız hayata rağmen.
******TEBRİKLERİM VE SAYGILARIMLA******