Belki yarın belki de öbür gün, bilmiyorum Son günlerim bu günler gülebilirsem şayet Bıraktım göz yaşımı, ben artık silmiyorum Bu son görev hakkından gelebilirsem şayet
Bilmem, özler miyim ki, düş dolu geceleri Hey gidi günler dersem, üzülürüm mazime Bilmem özler miyim dev yaptığım cüceleri Ama kokunu arar, sorsam meftun genzime
O’dur gönül rahlemde okuyacağm kitap Ezelde benim için, yazılmış nakış nakış Zira banaydı bana ilk cümle ve ilk hitap Ben onu mağarada, okuyacağım bu kış
Dışarda kar yağarken, çiçeklerim açacak Sevginin güneşinde yeşerecek yapraklar Güzel kelebeklerim sabah akşam uçacak Nergiz, lale, obrizya, gül olacak topraklar
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
OBRİZYA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
OBRİZYA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.