ALLAH’IM SEN OKUYANLARI KORU

Bulutların elinden tutup sessizce
Nisana yağmur yakışır dedim
İnsana insan gibi davranmak
Güneşler geçti üstünden ömrümün
Bir gün karları eriyiverdi gönlümün
Dervişliğe özendim yürüdüm dervişçe
Yol oldum hayat ırmağına sabırla
Dağların gölgelerine sığındım korkarak
Işık oldu önüme vuslat sevdası
Ve kutsal kelimeler yol arkadaşı
Bazen koştum gözüm ufukta başım dik
Bazen ayaklarım sürçtü düşerek yerlerde süründüm
Derin acıların sessizliğine büründüm
Nice tükenişleri yaşadım yüreğimde
Geçen zamanların girdabında
Canımı yakıp kanımı akıtsa da dikenler
İncitmedim gülleri
Dinlerken yanık sesli bülbülleri
Hayata aktım tam ortasından mahcup ve duru
Esir aldılar el ele verip birlikte
Sesli harflerle sessiz harfler elimle kalemimi
Allah’ım sen okuyanları koru!

26-11-2010
Şair, Burhan AKSU