Para! Şiir. Hikayesi Çaycuma'da Ziraat Bankası Şubesinde şeflerden İzzet bey ile bir maaş günü sabah sohbetindeki konuşmalarımızdan geçen cümlelerimizin dizeler halinde deftere yazılmış olmasından ibarettir. Güzelliği, tamamen yek kPara - İzzet Bey’e - (Zer Bank ) İzzet Bey kardeşim ver para denen şu el kirini yerine göre şeytanın şerri yerine göre güzellik, iyilik meleği ’ Kızı anadan, yigidi vatanından ayıran ’ kimini ağlatan dilendiren, kul köle eden kimini güldüren ağa paşa bey eden Ferhat gibi oydurup dağı deldiren yerine göre düşmana boyun eydiren Kimilerin başında Etne dumanı attıran kimilerin burnunda hasret hasret tüten yerine göre balı ağu, ağuyu bal eden yerine göre sağı ölü, ölüyü sağ eden yerine göre dağı bağ, bağı dağ eden daha neler, ne akıl almaz işler eden Ver kardeşim İzzet Bey ver de dağıtayım dağıtayım da güldüreğim alacaklılarımı ne küseni, ne gönül koyanım kalmış olsun ne kasası, ne yasası bellidir yere batası para denen ’veren eli daha makbul eden...’ ................................................................... .................................................................... Uzattım da uzattım, attım da attım akılları allak bulak edip, tozu dumana kattım bakmayın siz, bunların hepsi benim uydurmam uykunun kaçkın, firari olduğu gecenin bu saatları ne yapacaktım, işte bunları uydurup yazacaktım Para paradır, bir yüzü ak güleç, bir yüzü somurtkan masallarda anlatılan araptan karadır insanoğlu varolduğundan beri paradan ileri kimin elindeyse, Süleymanın mührü ondadır felan yalanım, fişmakan yalanım bu da mı benim yalanım a canım İzzet Bey ! 03.12. 2009 /Çaycuma |