Yeminli Tanrı ve Gidiş Hikayeleri
Ölümsüyorum geceyi...
Son kez nefesi boşa yormayı göze alarak... Tenini sarhoş eden karanlığa aşık kör bir ressam gibi Asil silüetler düzenliyorum... Yazgıymışcasına saf ve temiz bir gülüş yaratmaya yemin etmiş gibi tanrı... Nefesimi mümkün olduğunca sahipleniyorum Nefesine karışmamak için... Sen bir otobüs oluyorsun... Ben çaresiz bir durak... Gelip, gideceğini haber veriyorsun... Gidiyorsun... Dumanına boğuluyorum... Seni gördükçe tanrı hala yeminini bozmamış... Hala asil... Hala sade... Hala gidiyorsun... Muhsin. |
yaz yazar, adini yaz.
sevgiler,