Veda mı, aslâ, Marceline Debordes- Valmore, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Çekip gitme, kenarda bekle;
Aşk bunu ister, inan aşka. Ölüm gibi bütün gün ayrı kalma: Ah ! Ne cüret ! Aynını yapıyorsun bana. Aynı yerde yaşamalı ve ölmeli, “Allahaısmaladık” demeli, “Elveda” dememeli ! Zenginlik için aşktan uzaklaşma ! Yalnız olunca altınla ne yapılır? Dönsen bile birlikte mi yaşanılır? Anlaşırız mı sanıyorsun ben sustuğumda? Aynı yerde yaşamalı ve ölmeli, “Allahaısmaladık” demeli, “Elveda” dememeli ! ”Ben sâdığım ! mı diyeceksin onlara. Onlar “Gereksiz çığlık” diye cevap verirler, O dinleniyor, artık işitmez, derler. Tanrı az da olsa acıyacak ona ! ” Aynı yerde yaşamalı ve ölmeli, “Allahaısmaladık” demeli, “Elveda” dememeli ! Marceline Debordes- Valmore (1786-1859) Çev. Sunar Yazıcıoğlu |
.............................M. Kemal ATATÜR