Akıllanmıyor gönül, cefandan zevk alıyor Süründür, işkence et, ölmekten beter eyle Aşk şarabı içmesin, her gün sızıp kalıyor Hiç yüz verme, azarla, sakın acıma, peyle
Olmayayım sonunda, yıkılan ve üzülen Aşkın tadı, manası, ancak vuslatta saklı Gözyaşlarım olmasın yanaklara süzülen Bunları diyen aklım, bence billahi haklı
Gönlüm serseri, gönlüm aşkın ile müptela Dudakların kadehim, tükrüğün şarab oldu Geceleri bir damla vermez mi diyor Leyla Çok değil, birazcık ver, zavallı harap oldu
Seviyor seni, hadi vazgeçir, geçmiyor ki Gönül özlüyor ama ağlayan şu gözlerim Bir gün şeb-i arusla, dindireceksin belki Kulağına değil yâr, kalbinedir sözlerim
Ruhumun hezayanı bu yazdığım satırlar Gönlümün lâl dilinden dökülüyor kâğıta Okursa Leyla belki, bir gün beni hatırlar Gözyaşlarım akarken yazıldı herbir kıta
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ŞEB-İ ARUS şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ŞEB-İ ARUS şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
selamlar saygılar....