Sayrı -VIII-
Sana
mecbur bir mesâfeden gökten düşer mi yıldızlar? Aç! Gelin ellerinden süzülsün heyula bakışlarım. Hangi cesâretin eseriyse bu kaçış; sözlerine mahkûm esâretimde bağışla bedelimi. Tanrısal bir yaklaşıma denk düşen aczim; merhametinin esir gölgesinde yoğun işkenceler y/aşıyor. Affet! Gözlerinde doğdu sabrım, ihânete iliştirdim. |