MEVSİMLERİN TADI YOK
Anlatmak anlaşılmak istiyorum
Sevgi denen korkusuz ateş ile savaşım Çoğu zaman biçare tarumarım biliyorum Dünyam bir girdaba dönmüş arkadaşım Baharım yazım kışım mevsimlerin tadı yok İşte yine istemediğim üzgün sözler geliyor Sevda çölünde yaralı susuz kartal gibiyim Kim anlar ki halimden hayat beni benden ediyor Günün birinde kapına gelip son nefesi vereceğim Devranda kavruluyorum mevsimlerin tadı yok Yolları ezber ettim saatler acımasızca uçuyor Zaman dilimi hapsetti beni bana acımıyor Tek başımıza kalmışız sesimiz duyulmuyor Kalem yazar kelam ağlar satırlarım doymuyor Sil baştan yapsam da mevsimlerin tadı yok Sokak lambalarına bakıyorum loş ve kirli Hayat sunuyor cesarete sırlar aşikar dökülüyor Kimse saklayamıyor sinesinde sakladığı izi Kimi aşık kimi pişman yarası çok derin üzülüyor Değişen sadece sokak lambası mevsimlerin tadı yok Seni unutamam unutmam diyenleri gördük Bir kısacık anı asırlarda yaşayanlardı o sevdalar Sanmasınlar ki iki dudak arasında yok olup öldük Doğruları yanlışları bilmezdik de kanıyor içimizde yaralar Hep hazan olmuştu yüreğimiz mevsimlerin tadı yok Mustafa SARIVADİ 04.05.2018 |