ÖMRÜME YANARIM
ÖMRÜME YANARIM
Çürüyüp gitti şu gurbet ellerde Yanarım da ben ömrüme yanarım Yılan gibi hep süründü yerlerde Yanarım da ben ömrüme yanarım Engeller doluydu gittiği yolu Üstüne hem yağmur yağdı hem dolu Bir gün gülmeden geldi yolun sonu Yanarım da ben ömrüme yanarım Sönmedi yürekte ateşi közü Yaşlardan kurumadı iki gözü Yokuşa tırmandı bitirdi düzü Yanarım da ben ömrüme yanarım Geldi geçti her gün kederle gamla Yaş olup aktı gözden damla damla Yarışamadı şu geçen zamanla Yanarım da ben ömrüme yanarım Hep kışta yaşadı görmedi yazı Dinmedi içindeki derin sızı Zaten çoğu gitti kaldı çok azı Yanarım da ben ömrüme yanarım Bir gün olsun doya doya gülmedi Eller gibi zevki sefa sürmedi Fani dünyada murada ermedi Yanarım da ben ömrüme yanarım Boşa feryad etme Garip Hasreti Ne dünyayı kazandın ne de ahreti Seni tek kurtarır Hakk’ın rahmeti Yanarım da ben ömrüme yanarım Garip Hasreti (Filat YAZICI) |
Boşa geçtiyse ömür, yanmak lazım
Kutlarım yazan yüreğini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla