ÖNEMSİZ SEVDALARIN USTASINe kadar geniş bu şehrin sokakları İki karşı kaldırım arasında yüzyıllık hasret. Geniş sokaklara dar geliyorum ben. Sıkıyor beni genişlik Kendime dar bu sokaklar. Başkasına geniş Gömleğime genişim ben. Bedenime dar. Aklıma dar. Düşünceme dar. Yağmurlar yağıyor karşı kaldırıma Ben sarı sıcaktayım bu kaldırımda Bütün kaldırımlar birbirine karşı. Kaldırımlar uzun. Adımlarım kısa Yürüyorum Yürüdüğümü bir ben bilmiyorum. Görmüyorum Duymuyorum Bir ben habersizim yürümekten Çok geniş iki gözümün arası Gördüğüm dar Her yer dar Yâr! Nerelere saklandı hatıralar Nerede bu şehrin zulası Dün bu ağaç küçüktü Beyaz gülleri vardı bu sokağın Gülbeyaz Küf kokulu bu sokak Evlerin beyaz badanaları Ağlamaklı kara kara Kara kedi Kara üzüm Kara incir Köşe başları yorgun aşınmış İşçi amele Nasırlı el Yorgun ayak Birikmiş çizgileri ağlar yüzümün Sen hangi köşe başındasın? Yâr! Adımların silik kaldırım taşlarında Gözlerin Göz izin yok hiç bir yerde Ellerin Ellerin kayıp kuşkanatlarında Sesini niye geri aldın küçük serçeden Bakışını niye çektin pencerelerden Saçlarını niye yasakladın rüzgârlara Ihlamurdaki kokunu kime çaldırdın Bu sokak Bu sokak geniş Ben dar Daraldım Bu sokak Suskun Yoksun. Sessiz ağlıyor yağmurlar Şaşkın Üşümüş bir damla Yapraksız çiçek Yüreğim Bozuk saat Titriyor gözyaşlarıma katık olmuş ellerimde Bir damla Yüreğime geniş bu beden Yüreğim darda Dar geniş Geniş dar Yar Yoksun Kirli Bu sokak Gözümün değdiği her yer kirli. Güneşin yıkadığı bulutlar kirli. Gözyaşlarımla yıkadığım ellerim kirli. Kirli gömleğim Dokunduğun her yer kirli Bana dokunan her şey kirli Söylenen bir söz Gülücükler kirli Yüzüm kirli. Gül tomurcuk güller Gülüşler kirli Kirli Yaprakları kirli çiçeklerin Dikenli Papatya falları kirli Solgun yüzümün anlamı kirli Kırmızı kirli Sarı kirli Kirli en sevdiğim renkler Ebemkuşağı kirli Kirli yüreğim Sesimden kirli ezgiler Hasret türküleri İçli şarkılar kirli Adın kirli her haykırışımda Kirli işte! Yar! Yoksun Ortasında insanların Yalnızlığım kirli Yuvasında Serçe kirli Kirli Sensizliğin sindiği bu sokak kirli Kirli Silin ayak izlerimi Bırakmayın yağmurlara Artık “çöpçülerin elleri” sıcak değil Çöpçülere bırakmayın kırıntılarımı Kargalar gagalamasın bir ucundan anılarımın. Silin Bir çocuğun masum resmini silerken yırtması gibi defterini Sertçe Nefretle Ayak ökçenizle sürterek karıştırın toprağa Benden kalan her şeyi Dökün Silin Toprak utanmasın benden. Kandırın toprağı ”önemsiz sevdaların ustasıydı” deyin Silin Kaldığından şüpheniz olursa Bir zerre kaldığımdan Tekrar tekrar silin Bir delinin heyecanıyla Tekrarlayın hareketlerinizi Gülerek Silin Sindiğim Silindiğim yerde Bir gün bir sabır çiçeği açarsa İki kaldırım taşı arasında Titrek Tedirgin Susuz Direnirse … Bulutlar ağlar Bir güzel çocuk ağlar Kaldırım taşları ağlar. Hasret yüzlü bir kadın ağlar Yağmurlar dereler. … Ağlarsa Döner bakarım gözyaşlarına … Belki Bu şehir beni yeniden kendine bağlar. Kim koklar? Kim koparır beni? O zaman! Kim? O zaman! Kim ağlar? şuayipodabasi... 08.06.2010 /YENİCE/Çanakkale |