OYUN BİTTİ, IŞIKLAR SÖNDÜ

Aşk oyunu bitti, ışıklar söndü…
Seni sevdim ama bilmeden sevmeyi…
Artık soğuk akşamlar başlıyor, sıcaklar bitti…
Sanki yüzyıl uyumuşum mutlulukla…
Bir uyanmışım acıyla…
Tohum iken hüzünlerim…
Gül bahçesi kadar oldu şimdi kederlerim…
Görkemli ve büyük bir gemi iken…
Döküntü bir kayık haline geldim şimdi…
Eskiden bir anım onsuz geçmezken…
Her anım yalnızlık oldu şimdi…
Artık suç ortağı bir sevgilim yok…
Artık yaşayacak bir anım yok…
Güzellikler üstü kapalı geliyor artık…
Kötülükler damla, damla çoğalıyor…
Mutluluğum gizli bir bahçeymiş…
Ayrılık anı ise denizler gibi açık…
Hiçbir sevgili dolduramaz yerini…
Kimle konuşsam senin sesin…
Maviye baksam ela gözlerin…
Şimdi hangi sevdayı denesem…
Kapıları senin yoluna açılıyor…
Konuştuğum her kişiyi adınla çağırıyorum…
Kokunu kokluyor, nefesinle soluklanıyorum…
Aşk oyunu bitti, ışıklar söndü…
Perde kapandı, oyuncular ayrıldı…
İçimde ki lamba patlayıverdi…
Rüya mıydı? Gerçek miydi? Yaşadığım…
Şimdi Mısır’a Sultan da yapsalar seni…
Benimle değilsen artık neyime yarar…
Şimdi kendimce bir hayal dünyasındayım…
Kumda yüzüyor, denizlerde yürüyorum…
Sen bir fidandın, ben ise ağaç…
Sen bir orman oldun, ben yapraklarımı döktüm…
Mutluluklar, yumruklar gibi sanki…
Acı ise kapıdan gülümsüyor…
Şimdi sen hangi hayırsızla birliktesin…
Ben ise sana kan gibi tutulmuş seviyorum…
Eskiden hayatımı bir aşk filmine benzetirdim…
Sonu güzel biten bir filmdi…
Şimdi ise hayatım, dram…
Sonu ölüm olan bir, dram…
Eskiden Med - Cezir bile etkileyemezken beni…
Kıyıya çarpan dalga bile, hayattan koparır şimdi…
Bir boşluktan bir boşluğa düşüyorum…
Güzel güllerim, ay ışığında vahşi şimdi…
Patlamaya hazır, ölüm etkili bir bombayım…
Bir Ebabil kuşu gibi…
Kaybolmuş mutluluğumu arıyorum…

Ali ÖZYAŞAMIŞ