Güneşi koyuyor hasret kalbimin ortasına.
Hala ismini yazasım var dünyanın her noktasına.
Acı, hüzün, dert, çile, gözyaşı, dahası da,
Bir aşkın gelmiyor şu feleğimin sofrasına.

Kanatıyorum açtığın yaraları, ruhum bir hasta.
Sanki içimde ki çocuğu parçalamış bir aslan.
Yağmurları bir tek gözlerinde sevmesem de asla,
Senden başkası silmeyecek gözlerini birazdan.

Kurduğumuz o hayallerin artık hepsi kayıp..
Ne görebiliyorum gecede yıldızları, ne de ayı.
Bir yuva hayal et, kendine en güzel yeri ayır.
Sen zahmet etme ben demlerim çayı.

Her sabahı görüşümde dert benimle eğlenir.
Aşk sarhoş edince unutursun bildiğin yerleri.
Kollarımı kaybetsem de yine sana dokunur,
Düşersen kaldırır seni, gönlümün elleri.

Bir yangını vardır yazılan her sözün.
Yalnızca sen söndürürsün içimdeki közü.
Gözlerimi kaybetsem de yine seni görürüm.
Seni gösterir bana, yüreğimin gözü.

Ölüme bir adım yaklaşıyoruz, her yıl dönümünde.
Kader ağını örmüş, çözülesi yok bu düğümünde.
Ölsem de yine yanında olurum en mutlu gününde.
Bil ki, şiirlerim dans eder düğününde.

Demem o ki koparız birbirimizden bugün yarın.
Ölüm anlamaz bugün yarın, gelip canı alır.
Bir haberle aniden üşürsün hiç üşümediğin kadar,
Her şey gider aşkım ama pişmanlık kalır.

Tayf