ÖYLECESeninle saadeti düşlerimde sakladım Sen gidince umudum yarım kaldı öylece Aniden yalnızlığın kapısını tıkladım Geriye çaresiz bir durum kaldı öylece Bir daha hiç kimseye gönlümü açamadım Kahraman sen olunca önüne geçemedim Bilmem neden vuslatın rolünü seçemedim Hayatta bir finallik sorum kaldı öylece Hayalin günden güne içerime işledi Yaşama sevincini kader bile dışladı Gönül aciz bedeni eziyete başladı Yokluğunda aşılmaz zorum kaldı öylece Seni unutmak için kime gitsem bıkardım Özlemi tazeleyip sana doğru akardım Zahiri kaç sevgiyi topladım ve çıkardım Ne çare ki sıfırlık varım kaldı öylece Vazgeçemem dedikçe deli diyenler oldu Boşuna gözlerinin seli diyenler oldu En sonunda yaşayan ölü diyenler oldu Ardından birkaç kötü yorum kaldı öylece Neredeyim, nasılım halimi sorma gitsin Böyle yaşamaktansa dilerim ömür bitsin Kazılsın mezar yerim bir avuç toprak yetsin Belki de bir çukurluk yerim kaldı öylece Murat Gökçe Karsî 30.04.2018 Şiirime sesiyle can veren değerli Hocam Demir Mutlugil’ e sonsuz teşekkürler. |
Ama yine de yaşamın bitmesini dileme değerli kalemdaşım.
Her yeni gün yeni bir umut demektir.
Çok güzeldi eser, kutlarım içtenlikle
Selamlar, saygılarım ile