Mülteci Düşler.
içimde zonklayan bir sızı var,
içimde zonklayan bir sızı var hep seni hatırlatan yaşanmamış bir kaç hikaye ve sonrasında dilime dolanan, sensizliğin melodisi hani, unutsak diyorum dünü, bugünü yarına umutla sarılsak güneşi alnından öpsek ayda bir dilek tutsak umutsuzluğun her tonunda umut dilesek ezber bozan bir suda yeniden yıkansak yüreğimizde en ufak bir şüpheye yer kalmasa sonra yeniden bugünü yaşasak hayatı tüm renklere boyasak yalın, ama çözülmemiş sırlara alabildiğince yol alsak mesela bu kaçıncı moladır sende verdiğim ayet hükmünde tüm sevmelerim. kıyısında durmuşum kör bir talihin ölmelere ramak kala her şey buruk bir masal tadında kafeslenmiş düşten öteye dilimde şimdi histen yoksun devrik bir cümle mahşeri bir his tanımsız gel-gitlere emanet, kendime verdiğim tüm sözler eşgali belli olmayan duygulardan ibaret hayallerim ne olur bir kere sarıl bana hasret kokmasın gecelerim ben vatansız yaprak gibi savrulurken rüzgarda tüm sözlerim zamana yenik düşmüşken gözlerim bir avuç toprağa bakıyorken işte o zaman , sessizce vurulur , orta yerinden mülteci düşlerim... 02 Mayıs 2018 |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar