Vatanımda Çiçekler Açmadan Sana Aşık Olamam
YA TEK YUMRUK OLUP VARACAĞIZ HEDEFİMİZE
YA ONURSUZCA ÖLECEĞİZ HEP BİRLİKTE! Yıllar önce sezinlemiştim Bu günlerin geleceğini Ve Söylemiştim söylenmesi gerekenleri Haykırmıştım Uyanın! Uyanın! Diye Rüyalarımda bile Ne bireysel çıkarlar Ne gönlümce yaşamak Ne kendi mutluluğum ilgilendirmişti beni İçinde yaşadığım toplumun hazin gidişatı Dünyanın öteki ucundaki bir insanın gözyaşı Boynu bükük bir çocuğun içimi parçalayan bakışı Dolduruyordu benim dünyamı Ki İlk gençlik yıllarımdan beri Yaşamadığım ilk gençlik aşkımın yerine Yıllar geçtikçe Birbirine benzeyen Amerikan uşağı Vatan haini satılmış cahil idarecilerin elinde Helak oldu gittikçe Halk için önemli olan Sana yağını Sigarayı Kuyruğa girmeden alabilmekti yalnızca! Gelinen son noktada samanı dahi ithal etmek olsa da Yiyecek içecekler ölüm saçsa da Ne gam! Sayısız kara paraya açılan kapılar sayesinde Dünyanın en zengin idarecileri ve dolayısıyla toplumu bizdik ya! Gün geldi vatan haini sığınmacılar bastı ülkeyi Birilerinin Peşmergelere kucak açtığı gibi İç ve dış düşmanlar iyice kuşatmıştı ülkeyi Başımızdaki iktidar gitsin yeter! Diyordu Toplumun küçük bir kesimi Bu ne büyük bir yanılgı ve ne inanılmaz bir gafletti Ki; Yıllarca amansız ve acımasızca bir savaşın içinde Kuşatma altındaymış gibi Perişan olan bir ülkenin kurtuluşu bu denli kolay mı olacaktı! Bu korkunç yıkımı ve enkazı kimler nasıl kaldıracak! Toplumun bu çöken ahlakı ve Yitip giden onuru nasıl kurtarılacaktı! Ülkenin bu hale gelmesinde emeği i geçenler Lanetle nefretle anılacaktır! Onları ne duaları ne Kuran ayetlerinin tefsiri Ne de sahtekarca sarıldıkları İslamın ipi kurtaramayacaktır! Siz bu aleme ne için geldiniz? Siz bu dünya insanı için neler yaptınız? Hangi bozuk düzene hangi akan kanlara Dur! Demek için kuşandınız kılıçlarınızı Koştunuz meydanlara? Ey benim ve masum kızımın hakkını gasp eden Ey aydınlık geleceğimi karartan yığınlar! Hakkım ve emeğim haram olsun hepinize Bilin ki o hesap günü Yaradan Çekilecek aramızdan! |