Meyvenin bozulmaya başlaması…
İşte orası yardım çığlığı

Çürüyen o meyvenin bilincimizden düşmesi kadar
Gerçektik.


Dostluk arkadaşlık adına yazılmış olsa da...
Sanki biraz yaralı, biraz incinmiş bir şeyler var şiirde.
Belkide bana öyle geldi.

Güzeldi. Tebrikler

daim olsun dostluğunuz gülüm...ben biraz da kıyılardaki çakıl taşlarına benzetiyorum bu insan ilişkilerini...önce teker teker ceplerine hayranlıkla dolduruyorsun... sonra vefasız çıkınca hayal kırıklığıyla fırlatıyorsun suya birer birer ağırlık yapan o taşları...ceplerin zamanla bomboş kalıyor bu sefer ama en azından bi yükün de olmuyor taşımak zorunluluğu hissettiren ...yalnız takılıyorsun bi süre..kafam rahat diyorsun böyle...bi bakıyosun en kral arkadaşın olmuş o devasa boşluk...bi süre sonra bundan da tatmin olmuyorsun tabi...yok diyorsun bu ketumlukla hayat da geçmez...güneşli sıcak bi günde gidim diyosun sahilde dolaşim bari.. biraz deniz havası, biraz da yosun kokusu fena mı ciğerlerime dolsun hiç değilse...kıyıya vurmuş o çakıl taşlarını görüyorsun sonra... yüreği çalkantılı bu denizin de meğer bizim gibi kursağında biriktirdiği ne çok ahı-taşı varmış diyorsun ...dayanamıyorsun...topluyorsun yine acıyıp...bizi bizden başka kim anlar? duygusuyla götürüp evde bi peçete ya da havluyla siliyorsun gözyaşlarını...neticede onlar da benim gibi terkedilmiş yalnızlar diyorsun...yalnızlık... ey güzel yalnızlık! gel gözüm! gel hele otur yanıma şöyle! napalım dostum bugün? sahile gidek mi? çıkar ciğerim cebinden şu taşları...yaov gel senle bi el atak, beş taş oynayak haa...yooov gel kime diyorum:)))

neyse sen bana bakma benim kafa bu aralar iyi değil...

sevgiler gülüm...

Dalganın ve baharın dansı kulağa çok güzel geliyor ve umarım daim olur.
Bu zamanda maskesiz insan o kadar az iken,o tınıyı kaybetmeyeceğin güzellikler dilerim Deniz.

Sevgilerimle