-M. Yakup (Yakut) Akan’a-

Az öncem vardı, az sonram yok
çok kalmaya, az kalmadı Evlat

Kelkit Çayı yaşadığım müddetçe
aktı sol yanımdan sağ yanıma doğru
sabrın kılıcını Kılıççı’da kuşanmıştım
içimde sönmeyen ateşin sıcağını
savurdu rüzgâr Ulu Şehrin Uludağ’ına
ikâmet, akıbetim İnegöl’de Evlat

Şimdiki aklım olsaydı, en başından
şiirlerimi kol kanat gerer
tatlı dilimiz Türkçe’mizi müdafaa için
ziyâdesiyle kullanırdım Evlat

Elbet gökyüzünde asılı yıldızım
yatağı olmayan uykulara uzanır gibiyim
yani, içimden Kelkit Çayı akıyor
ant içilebilecek ne varsa ant olsun Evlat

Bir gün gelecek bir gün kalacak
bu sebeple asil duruşlu gerçekleri
kalem olup dağıtıyorum şimdiden
yeniden başlayacağım yaş(l)anmaya
arama beni bugünlerde arama
yaş 47 yarınlarım var Evlat

Çok kalmaya, az kalmadı Evlat
az öncem vardı, az sonram yok