AĞLATIR YALNIZLIĞIM
Giyindim yokluğunu,kalbimi acıtarak
Kanatır yüreğimi,ağlatır yalnızlığım Sessiz feryatlarımla,talihime çatarak Ruhumu kor ateşle,dağlatır yalnızlığım. Sarınca benliğimi,sensizliğin korkusu Kabuslardan kaçıyor,gözlerimin uykusu Gitmiyor ne yapsamda,üstümden sen kokusu Aldığım her nefeste,çağlatır yalnızlığım. Karardı ışıklarım,güneş doğmuyor bana Mutluluk çok mu uzak,neden değmiyor bana Yoruldu hayallerim,umut ağmıyor bana Elimi ayağımı,bağlatır yalnızlığım. Bir döndürebilseydim,mutluluğa rolümü Sustururdum her gece,feryad eden dilimi Avutmak istesem de,şu virane gönlümü Seneledir boş yere,eğletir yalnızlığım... Gülseren MORKAN 04/23/2018 |
Sadece yalnızlık mıdır?
Neden ki; kendimize kendimizle yeni yollar çizemiyoruz...
Bu bir seçim ise, neden böylesine muamma kere muamma?
Ne yazık ki, hayat ezberi daha öncesinde yapılamayan koskocaman bir oyun...
Sahnesi de çok dar...
Bugün yüreğimi tuttu bu şiir ve sevgili şairem...
Bu sahnede hep baş rolde olması dileğim ve kucak dolusu sevgilerimle...
Nicelerine inşaAllah...