defterin orta yeri.. iri gövdeli kadim bir ağaca çizilmiş imgeyi ç/alan maymun-cukla aklımı kurcalayıp kafatasımın çatlağından sızıyor yorgun bir meczup bulutların arasından geçen üç geminin biri titanic ’denizde ölenler şehit olur meleklerin yanına gökyüzüne uçarlar’ derdi nenem heyhat ! görüyorum ’ertuğrul’ yazıyor bir diğeri (popülizmin hamasetin gözü çıksın hepiniz dünyalısınız) hakikat bu ! öylesine çok ki parlak bulutların içinde seyr-ü sefer içimin med-cezirinden epik şeyler düşüyor kalbime bir dönem kurşun kalemi sıkı tutar bastırarak yazardım ezberime girer silinmezdi silgiyle tomar yapardım şiirlerimi ucunu bulamasın kimse diye gel zaman git zaman diyecektim ! yanıma uzandı durdu zaman ben de defterin tam orta yerini bulup not düştüm ’bu yazdıklarım sonsuza kadar burada kalacak’ çünkü zaman mekân mefhumunu ortadan kaldırmıştı meçhul meczup bi saniye bekleyiniz yazılmamış mısralar çağırıyorlar ! çok özür dilerim ziyaretçim gelmiş ? .. |
Anlamlıydı...farklıydı
Kendinize has uslubunuzla harika bir şiir olmuş
En şaheser mutluluklar, en mümtaz duygular gönlünüzden hiç bir zaman eksik olmasın.
Saygı ve hürmetlerimle.