BULUTLAR GEÇİYORDU
Bulutlar geçiyordu gökyüzünden..
Yüreğimde sağanak yağışlar ve ben; Elif-le Lam-Elif arası titrerken. Alacalı karanlıkları baş aşağı eden!.. Karanlığa gömülü iradeleri bulup getiren Konuyor dalların kenarına kuşlar Bu bizim ilim bahçelerinden bir ağaç!.. Daima açar her daim filizleri; Ve yine yağar rahmet; Ve yine ilkbahar.. Hayat-Ahlak ve tabiat!.. Bu güler yüzlü resimden çıkıp gelen; Mavimsi bir zamanı delen Dallardaki tüm kuşlara havada yuvarlak çizdiren Gökteki hilalin karşısına yıldız yıldız dizilen Gönlü burkan; Güçlü,direngen yanıyla ayaktayım diyebilen. Eflatun gözlü çocuklar; Bulutlara kucak açarlar Gök kuşağına doğru hep koşar koşarlar Yüreklere çırpı vuran damlalar altında Pompeyi kırmızı tomurcuklara verilecek hayat adına Kucak açmaya hazır anlar içinden Gökten yere doğru Damla damla iniyor bulutlar.. Ve tomurcuklar; Elif-le Lam-Elif arası gökte dönüyor kuşlar!.. |