Cananım iki
Benim Cananım
Edası bir başka bozkurt duruşlu Gör görebilirsen benim cananım Anlatılmaz gözler hançer vuruşlu Vur vurabilirsen benim cananım İbrişim kuşanmış kaşı hilalim Kızıl ırmak gibi gözde zûlalim Çağlatıp duruyor hergün belalım Sor sorabilirsen benim cananım Bir kere yazmışsın katlime ferman Devasız derdime vermedin derman Savurup gönlümü eylersin harman Kar karabilirsen benim cananım Turna gibi yüksek yüksek uçarsın Zülfün tellerini bağlar kaçarsın Yad eli gördün mü düğme açarsın Dur durabilirsen benim cananım Sen gittin gideli bu gönül hasta Satırlar yoruldu heceler yasta Bu nasıl bir dertti değmesin dosta Sar sarabilirsen benim cananım Bağladım gönlümü o güzel yare Birakmadı bende ne hal ne çare Kullar arasında kaldım bi çare Yor yorabilirsen benim cananım Her akşam hayalin karşımda durur Kaşların gel diyor kirpiğin vurur Gelmeyen vuslatım menzilsiz yürür Var varabilirsen benim cananım Neden bu feleğin çemberi darda Yanıyor yüreğim daima harda Derdimin dermanı o güzel yarda Ver verebilirsen benim cananım Yaktığın ateşin savrulmaz külü Solupta gidiyor gönlümün gülü Esiyor bağımda sonbahar yeli Der derebilirsen benim cananım Resmine bakarak boynumu büktüm Mızraba yalvarıp tele dil döktüm Gözlerim ağlarken kalbimi söktüm Gir girebilirsen benim cananım Hatice Şahin |