İnsafsız Yâr
İnsafsız Yâr
Yine feryat figan yollara düştüm, Sen gittikten sonra budur tek işim. Unutulur mu hiç, Zeynep, gülüşün? Eller uykusunda, sokaklar benim. Yine tam ben gibi serseri biri, O da bir şey arar, gözler ip iri. Ne ileri gider, ne biraz geri, Takılmış da kalmış oynak gölgeye. Ha sızdı sızacak, sarhoş bedeni, Yalvarıyor "kurtar Allah’ım beni!" İki büklüm secde, ağlar yerlerde Tarif eder cana bunu edeni. Onun yârinde de varmış elâ göz, Ne kadar yalvarsa anlamazmış söz. Çok tamahı kalmış kara saçlara, O da taramamış parmaklarıyla. Ne olacak varsam, tutsam elinden? Birken çoğalacak derdim aniden. Onun yâri belki Allah’a uyar, Sende o kâlp yok ki be insafsız yâr. 16.04.2018 Ben Bilmem |
Kalemin kavi, gönlün hoş olsun...
...........................................Saygı ve selamlar..