BU GÖNÜLDE KEDER ÇOKMUŞ
BU GÖNÜLDE KEDER ÇOKMUŞ
Bu gönülde keder çokmuş, Sararıp da çoktan solmuş. Ben bilmem ki ne eyleyim! Kara gözüm selle dolmuş. Param olmuş pulum olmuş; Bin senelik ömrüm olmuş, Daha nice şeyim olmuş Yârsiz bunlar çekilir mi? Nefesim var yaşamam ki, Sellerim var taşamam ki. Yâri bir kez daramazsam, Çok engeli aşamam ki. Kan kırmızı gülüm olsa, Koklamadan tezden solsa, Benim için hayat biter, Kalan ömrüm onsuz olsa. Yârsiz battı doğdu güneş, Olamadım ona bir eş. Esas bilir sevdiğimi, Neden kırar ki hep beni. Nasip midir ne bileyim, Dünya malı benim olmuş. Esas yârdi tek dileyim, Ondan gayri eksik yokmuş. Saçlarında yıldız olsam, Güneş gibi yâre doğsam, Gecesinde ayı olsam, Ne edeyim sarmadan ki. Zeynep benim kaşı karam, Sözleri hep taşlı karam, Eğer onsuz çok yaşarsam, Her bir nefes bana haram. Çok kanatlı kartal olsam, Uçsam göye, havalansam, Belki kırda yâr dolaşır, Pençeleri hazırlasam. Doğmasa ki güneş daha, Yârin şavkı yeter bana, Küstüm artık ben de ona, Sanki çölde yön ararım. O ki benim gülüm olsa, Solar diye koklamazdım. Alıp beni çöle salsa, Küser diye ahlamazdım. 21.05.2016 BEN BİLMEM |
Şiir okundukça tekrar tekrar okuma isteği vermekte…
Kutlarım.
Çok çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…