DEMLENİYORUM...Geçmişten bu güne eksik, belki fazla, Biraz hüzün bira güzün demeden, Geniş zamanlara bırakırım hislerimi. Bunlar birer demdir gelir düşer yazılarıma... Demlerden süzülür aktıkca okuyanlara, Düşüncelerimin açıklığında. Usul usul dalar giderim derin koyularda, Dedim ya açığın da, koyusun da, Duyguların demlenişi her an yanıbaşım da. Bu ben miyim? Olmak istediğim beni bana getiren, Beni benden herkese büyüten, demlendiren... Ben hala demleniyorum. Belki biraz ertelerim zamanı kendim de. Nasıl olsa geçecek üstümüzden ayların bir kaçı... Gene dolup demleneceğim, Belki sevgilerin, ayrılıkların, panayırın da... Dolup taşacağım şiirlerimin mavisin de... Umuyorum ki okuyan gözler göreceğim... DEMLEN / İ / YORUM ŞİİR / LERİM / DE |
ve an gelir dökülür birden
tebrikler