Gönlü hep açık
Şöyle kasılarak sakalı kabart
Tepeden tırnağa gör beni küçük Sonra zikre başla iyice abart Sade tavrın değil bakışında uçuk! Ben mücrim biriyim halim bilirim Pişmanlık duyar da yola gelirim. Doğruluk için se, belki ölürüm İçimden gelmiştir sanmayın kaçık. Vicdanlarda ateş, tutuşan kordur Her günahı örtmek, saklamak zordur. Yaşarken günahsız kaç kişi vardır? Birazı salihler, birazı çocuk. Din diyanete de aklım ermekte Ham sofu kendini zahid görmekte Yıkıp gönülleri, zarar vermekte Özürler diledi, o da az buçuk. İster selamı ver, istersen verme Yeter ki kimseyle beni hor görme. Kim makbûl kim değil bilmeden yerme Durmuşoğlu yermez, gönlü hep açık. |